Bijbel en theologie(19). Absurde gelijkenissen(2): de zaaier.

In een vorige post schreef ik over de verloren zoon, en dat ik dat een absurd verhaal vond. Dat blijkt ook voor andere gelijkenissen. Bijvoorbeeld die van de zaaier. Matteüs 13: 1 - 9, 18 - 23 De zaaier en het zaad Diezelfde dag ging Jezus naar buiten en hij ging aan het meer zitten. Daar stroomden de mensen in zulke aantallen toe dat hij in een boot stapte. Terwijl hij daarin zat, bleef de hele menigte op de oever staan. Zo sprak hij lang tot hen aan de hand van gelijkenissen. Hij zei: "Een zaaier ging zaaien. Bij het zaaien viel een gedeelte op de weg. Er kwamen vogels die dat zaad opaten. Een ander gedeelte viel op de rotsgrond, waar weinig aarde lag. Het zaad kwam snel op, want deg rond was niet diep. Maar toen de zon was opgekomen, verschroeide het, en omdat het geen wortels had, verdorde het. Een ander deel viel tussen de distels. De distels schoten op en verstikten het zaad. Weer een ander deel viel in goede grond en zette vrucht: een deel bracht honderdmaal zoveel op, een ander deel zestigmaal en weer een ander deel dertigmaal. Wie oren heeft, moet ook luisteren!" Rare zaaier. Een beetje zaaier strooit zijn zaad niet op de weg, en weet waar weinig aarde ligt.En ook strooit hij het niet tussen de distels. Zaaiers zaaien in goede grond. Zaaiers van het evangelie zaaien anders dan graaiers van graan. Ze zaaien ook waar ze weinig of geen resultaat verwachten.