vrijdag 25 november 2011

Fittest(1)

Afgelopen zaterdag hebben we meegedaan aan de Fittest. Ik vond het een uiterst teleurstellende happening.
Bijvoorbeeld:
1. Je moest van te voren een vragenlijst in vullen, maar op die vragenlijst werd niet gevraagd of je voor bepaalde zaken onder controle van een arts was. Zo heb ik diabetes, en mijn bloedsuikerspiegel wordt elke drie maanden gecontroleerd, evenals mijn bloeddruk.
Als tijdens zo'n fittest sessie de bloedsuikerwaarde wordt bepaald moet dat op een veel minder nauwkeurige manier gebeuren dan nu het geval is (in het ziekenhuis, door bloed af te nemen).
2. De testen werden uiterst knullig uitgevoerd. Wij kwamen aan in de zaal als één van de eersten, en toen we langs de tafeltjes liepen werd ons gezegd dat zij het voor het eerst deden, en ook niet wisten hoe het werkte. Er kwam toen iemand langs die ze het uitlegde, maar erg professioneel gebeurde het allemaal niet. Zo werd bij het vaststellen van de Quetelet index geen rekening gehouden met het feit dat je kleren aan had, of zoals in mijn geval ook nog, mijn portemonnee in mijn zak had.
De bloeddruk testen gaven een veel hogere waarde dan bij de dokter. Dat gold niet alleen voor mij maar ook voor anderen die we daarover spraken.
Ook werd er niet op gelet of mensen sjoemelden, bijvoorbeeld bij de strektest.
En als je wordt getest, dan wil je ook weten wat je waard bent. Zo moesten we snelwandelen, maar ik was aan het eind van de test nog lang niet aan het eind van mijn Latijn.
3. Bij een aantal testen werden de resultaten vergeleken met een tabel, waarin per leeftijd waarden waren vastgelegd.
Maar meestal was de hoogste waarde 60+. Als je doelgroep 70+ is wordt de score wel erg natte vinger werk.
4. Sommige zaken werden niet getest, die voor sport wel belangrijk zijn, zoals reactie-snelheid.
5. Toen mijn vrouw tegen de aanwezige sportarts zei dat de manier van bloeddruk meten niet deugde, werd haar bloeddruk nogmaals gemeten, en nu kreeg ze de waarde die ook bij de huisarts gevonden wordt. En wat zei de dokter? Zei hij: "Mevrouw, u had gelijk, de bloeddruk meting hier is niet al te zorgvuldig"? Nee, hij zei: "Mevrouwtje, bent u nu gerustgesteld?"
Kortom, hij had niet geluisterd naar wat ze zei.
Typerend. Naar bejaarden worden niet geluisterd.
6. Voor de slotbespreking moest je soms lang wachten. Men had de wachtenden in ieder geval koffie of zo moeten aanbieden. Niets daarvan.
En de SRO wordt voor zulk knoeiwerk nog wel betaald.

Geen opmerkingen: