maandag 6 december 2010

De vrije wil(3). De computer.

Kunnen we analoog aan de Turing test vrije wil op een computer simuleren?
In feite is het een onderdeel van de Turing test.
Hoe stel je bij een ander vast dat hij/zij een vrie wil heeft? Doordat die persoon onvoorspelbaar is. Een mens zonder vrije wil is voorspelbaar, een mens met vrije wil is onvoorspelbaar.

Van tijd tot tijd doen computers dat ook, zich onvoorspelbaar gedragen. Een storing heet dat.
Maar kunnen we het ook programmeren? Ja, dat kan.
In programmeertalen bestaat er meestal een random-functie: als die wordt aangeroepen levert hij een willekeurig getal. Hierbij wordt meestal gebruik gemaakt van de tijdfunctie: de laatste cijfers van het aantal miljoenste seconden dat verstreken is sinds een gebeurtenis. Die laatste cijfers zijn onvoorspelbaar.
Dat getal kunnen we dan gebruiken om onvoorspelbaar gedrag te simuleren.
Nog iets algemener: we gebruiken de informatie van een bepaalde plaats die daar om een heel andere reden neergezet is. Het resultaat is onvoorspelbaarheid.
Misschien werkt ons brein ook zo: misschien is er ook een random-functie: een functie die gebruik maakt van informatie die daar om een andere reden staat.
Of je dat wilsvrijheid wilt noemen laat ik in het midden. Maar het resultaat is in ieder geval onvoorspelbaar.

Geen opmerkingen: